18.10.2011
Ben Özelim Hıh! / Refik Mert Uykuseven
Bugün 18 Ekim İkibinonbir . Hava çok soğuk neredeyse kar yağacak 
Okullar açıldı . Okula,arkadaşlarıma,derslere,öğretmenlere alışmaya çalışıyorum . İşte herkesle arkadaş olmaya çalışıyorum , dersi iyi dinliyorum , iletişim okuduğum için her derste sürekli konuşuyorum (kendi aramda değil öğretmen kontrolünde) falan filan . Gözlemlediğim şu ki ; Bu yaptıklarımı sadece ben değil herkes yapıyormuş . Yani ben insanlarla arkadaş oluyorum ya onlar da benimle olmaya çalışıyorlar ya da başkalarıyla . 30 kişilik sınıfta bitek ben değil herkes konuşmaya çalışıyor yani ben özel biri falan değilim herkes gibiyim . Çünkü insanlar kendilerini özel birisi gibi zannedip havalara giriyor işte ne bileyim herkese “ben farklıyım” demeye çalışıyor , kendini insanlara kanıtlamaya çalışıyor falan . Ben öyle birisi değilim . Ben normal bir insanım . Bunun farkında olmam bile bana avantaj . Zaten farkında olmasam bile ya da kendimi özel bulsam faydası var mı bana ? Yok .
Sözüm meclisten dışarı herkes kendisine göre özeldir . İşte der ki çocuk kendine “Ben herkesten akıllıyım” der mesela . Bu bile insanı havaya sokmaya yeter. Ben ilkokuldayken bunu yaşadım . İngilizce dersinin iki yazılısından da “yüz” aldım . Üçüncü yazılıya ne çalıştım, ne kitap açtım . Sonuç? 78 ! Allahtan bir süre sonra bu tripten kurtuldum sözlü,performans falan düzelttim
Yani neymiş fazla hava kötüymüş . Bir başka örnek okulumda çok kendini bir şey sanan , artist , ilgi çekmeye çalışan insanlar var . O kişiler muattabım bile değil . Zaten onların amaçları okumak falan değil ki sadece hava için işte iki kızla konuşayım diye geliyorlar okula .
Bunun onlara faydası ne? HİÇBİR ŞEY!
Refik Mert Uykuseven | 18.10.2011 - 16:57